ကဗျာတွေကို စားပွဲပုပုလေးပေါ်တင်ထားတယ်
စကားလုံးတွေကို ခပ်နာနာမွှေနှောက်ပစ်တယ်
ကျွန်တော်တို့ ဒူးထောင်ပေါင်ကားထိုင်နေရပေမယ့်
ကျွန်တော်တို့ ဒူးထောင်ပေါင်ကားကဗျာတွေ မကြိုက်ကြဘူး
ပြောလက်စနဲ့
ဘယ်အယူအဆ အေးစက်စက်တွေကို သွန်ပစ်ရမလဲ
ပြောလက်စနဲ့ ပြောမိတယ်
နှုတ်ခမ်းမှာ စီးကရက်လေးတေ့ပြီး ဖွာရှိုက်လိုက်သလိုပဲ
ခေတ်ပေါ်အနုပညာကို
နှုတ်ခမ်းဖျားမှာတေ့ပြီး ဖွာလိုက် ရှိုက်လိုက်ကြတယ်
ကျစိမ့်တစ်ခွက်၊ လန်ဒန်တစ်ပွဲ၊ ရေနွေးကြမ်းတစ်အိုး
အဲဒီလိုမျိုး အာရုံခံစားမှုကိုကျတော့
ဘာလို့ ခပ်လွယ်လွယ်မှာလို့မရတာလဲ
ဘာလို့ လက်ခုပ်တီးပြီး ခေါ်လို့မရတာလဲ
ရေနွေးကြမ်း တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက်ငှဲ့ရင်း
နီကိုလပ်စ်ကေ့ချ်ကို ရှာရာပိုဗာကို
လေရူးသုန်သုန်ကို အင်တာနက်အီးမေးလ်ကို
တစ်ခွက်ပြီးတစ်ခွက် ငှဲ့ကြတယ်
ပြောလက်စနဲ့
ဒဏ်ရာအနာတရတွေ စိတ်နဲ့ဖြစ်ကြ
ဘောင်တချို့ကြားက လွတ်အောင်ရုန်းကြ
ဘာသာဘာဝ ရယ်ကြမောကြ ဆဲကြဆိုကြ
“ငါ့ကောင်မလေးက..” သတိရကြ
ကဗျာတွေ ခပ်ဖွဖွရွတ်ကြ
ပြောလက်စနဲ့ ပြောကြပြန်တယ်
ကျွန်တော်တို့ အဆုံးမသတ်နိုင်ဘူး
ကဗျာနဲ့စပေမယ့် ကဗျာနဲ့မဆုံးနိုင်ဘူး
ဖွင့်ထားတဲ့သီချင်း မပြီးခင်
ခြေတစ်ဖက်လှုပ် စည်းချက်လိုက်လို့မပြီးခင်
လက်ဖက်ရည်ဆိုင်က ထထွက်လာသလိုမျိုး
ပြောလက်စနဲ့ ထထွက်လာကြတယ်
ကျသင့်ငွေရှင်းရင်း ပြန်အမ်းငွေယူရင်း
ကဗျာတွေရှင်းလို့မရသေး
ကဗျာတွေပြန်အမ်းဖို့ စိတ်အကြွေမရှိသေး
ပြောလက်စနဲ့ ဖွင့်ထားသောကဗျာများ
စည်းချက်လိုက်လို့မပြီးခင် ပြန်အမ်းငွေယူပြီး
လက်ဖက်ရည်ဆိုင်က ထလာကြတယ်
နောက်တနေ့လည်း
ပြောလက်စနဲ့ကဗျာတွေ စားပွဲပုပုလေးပေါ်မှာ။
သူရဿဝါ
၁၀ - မာ့ချ် - ၂၀၀၉
Image credit: Images.google.com
No comments:
Post a Comment