စိတ္ေရာဂါကု ကဗ်ာဆရာဟာ အသံေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး

"စိတ္ေရာဂါကု ကဗ်ာဆရာဟာ အသံေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး"

အသံၾကားတယ္ … တိုးတိုးေလးပဲ၊ အက်ယ္ႀကီးပဲ

ေျခာက္ျခားစရာေကာင္းတဲ့စြဲလမ္းစိတ္တစ္မ်ိဳး

ဒါဟာ အသံနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ။

က်ဳပ္ တစ္ခုခုကို အတိအလင္းေဖာ္ထုတ္လိုက္တယ္

ဘယ္စိတ္ပညာ႐ွင္တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ မေျပာဖူးေသး၊

ကိုယ္ပိုင္အယူအဆသစ္၊ သိပၸံနည္းက်စမ္းသပ္ေတြ႕႐ွိမႈမဟုတ္၊

ကမၻာမွာပထမဆံုး ။

"ငယ္ဘဝရဲ႕ ရဲရင့္စိတ္အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာေၾကာက္လန္႔မႈေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့

ေရာဂါတစ္မ်ိဳးပဲ"

ဒါဟာ ခင္ဗ်ားဖတ္ခ်င္တဲ့ ကဗ်ာေဗဒဆိုင္ရာ အစိမ္းသက္သက္ဝါက်တစ္ေၾကာင္း/ ဖြင့္ဆိုမႈအသစ္၊

က်ဳပ္ေရးျပတယ္ ။

တကယ္ေတာ့ အခ်စ္အေၾကာင္းမေရးဘူးဆိုတဲ့ ကဗ်ာဆရာဟာ

စိတ္ပညာ႐ွင္တစ္ဦးထက္သာလြန္ေသာ အေတြးအေခၚ႐ွိတဲ့ စိတ္ေဝဒနာ႐ွင္တစ္ဦးပဲ

ဦးေႏွာက္ဟာအျပည့္၊ ေလးလံေန၊ လႈပ္ခါခ်၍မရေသာပိတ္ခဲမႈ ။

ကိုယ့္စိတ္ထဲခံစားရတာေတြကို (ဝါဒ/ ဝါက်) တစ္ခုခုထဲ သြတ္သြင္းၿပီး

တျခားသူစိတ္ထဲ ခံစားသြားရေအာင္/ မခံစားရေတာ့ေအာင္ ေရးျပတတ္ရင္ ကဗ်ာဆရာျဖစ္ၿပီ ။

(မွန္သည္ .. မွားသည္ တစ္ခုခုေ႐ြးပါ)

အသံၾကားတယ္ … ခပ္က်ယ္က်ယ္ပဲ

နားမလည္ဘူး၊ လိုက္လို႔မမွီဘူး၊ ဘာေတြေရးထားမွန္းမသိဘူးနဲ႔ အျခားဒီထက္ပိုေျပာခ်င္ေသာ

ဒီကဗ်ာအေပၚ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ရဲရဲရင့္ရင့္ေဝဖန္ခ်က္

စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေၾကာက္လန္႔မႈေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ေရာဂါတစ္မ်ိဳး ခင္ဗ်ားကို

ငယ္စဥ္ဘဝကတည္းက အျမစ္တြယ္ထားၿပီ

ေသခ်ာတယ္ .. ေျခာက္ျခားစရာစြဲလမ္းစိတ္တစ္ခုပဲ

ကၽြန္ေတာ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ဦးသာျဖစ္၍ ဆရာဝန္တစ္ေယာက္မဟုတ္ပါ

ဒါေပမယ့္ ရံဖန္ရံခါမွာေတာ့ ေဆးကုခ်င္စိတ္ေတြ ေပၚလာတတ္ပါတယ္

အသံေတြ .. ခပ္တိုးတိုး ခပ္က်ယ္က်ယ္ အသံေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ။  ။

သူရႆဝါ

ဒီဇင္ဘာ ၂ ရက္ ၊ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္