စိတ်ြပတင်းသားမှာ ငှက်ဆိုးလာနားတဲ့အခိုက်
- သူရဿဝါ ၊ ဧဇန် -
ငါေမာ့ြကည့်ခဲ့ရတဲ့ ြကယ်ေတွ ပင်လယ်ဓားြပေရာင်ေပါက်လာ။
သမုဒ္ဒရာကို ြဖတ်တိုက်လာတဲ့ ေလဟာ အနားသားဖွာလန်ြကဲ။ ငါ့နားရွက်ဖျားကို ေဘးတိုက်ပွတ်ဆွဲသွားြက
ဆွံ့အလိှုင်းများ။ ဓားေြမှာင်ထဲက ခွျန်ထက်တဲ့စိတ်အတွင်းသား ထွက်ကျေန မစ္ဆရိယစက်လက်။
ငါ့လက်ဖဝါးနဲ့ ကွယ်ြပီး ဝှက်ထားလိုက်တာ ငါကိုယ်တိုင်အမည်မေပးတတ်တဲ့ ေမှာ်ဖဲချပ်။ ပညတ်ချက်
တခုတည်းအေပါ် လိုက်ရွာေန အဲဒီမိုးေတွ။ နာမအမျိုးမျိုးနဲ့ လှံအစင်းစင်း ငါ့ေသွးေြကာထဲ
လာလာစိုက်ဝင်ြက။ နံရံေတွေပါ် အမာရွတ်ေတွ ကပ်လိုက်တဲ့အခါ ပန်းချီေဆးစက်ဟာ ြကမ်းြပင်
ယိမ်းထိုး ကခုန်လို့။ ေဘးတိုက်။ ကန့်လန့်။ ပက်လက်။ ငါ့ကို တရွတ်တိုက်ဆွဲေခါ် ြကြပီ။
မလိမ်နဲ့။ အမာရွတ်ထဲ ေသွးေတွခဲေနတာ။ ငါတို့မသိစိတ်ရဲ့အြပင်မှာ စက္ကူပန်းေတွပွင့် ေနတာ။
အေသေကာင်လို ေအးစက်စက်လက်ြကမ်းြကီးနဲ့ မာေခါက်ေခါက်တိမ်ေတွကို ခုတ်ချ လိုက်တာ။ ေပျာ်ရွှင်ဖွယ်ရာကပွဲခန်းမဆီသို့။
ဆိုင်းဘုတ်ချိတ်လိုက်တယ်။ နှုတ်မရတဲ့ဆူးေတွထဲ ဘုရားသခင်ရဲ့အလိုေတာ်နဲ့အညီ။
၀၂ - ဇန်နဝါရီ - ၂၀၁၅
No comments:
Post a Comment