Thursday, November 14, 2013

ေဟာသည်တစ်ေခတ်လံုး နှင်း [၃]


ေဟာသည်တစ်ေခတ်လံုး နှင်း [၃]
- သူရဿဝါ -

ညသည် ကျွန်ေတာ်နှင့် အတူတူ ယခုထိုင်ေနပါသည်။
ကျွန်ေတာ်က သူ့ကို ထိုင်၍လွမ်းေနေသာ်လည်း ကျွန်ေတာ်နှင့်အတူတူ ထိုင်ေနသည့် ညမှာမူ သူ့ကို လွမ်းလိမ့်မည် မဟုတ်ပါ။
သူသည် ကျွန်ေတာ့်အား တစ်ေန့လှျင် နာရီေပါင်းများစွာ စိတ်ဒုက္ခေပးပါသည်။
ကျွန်ေတာ် မှားသွားသြဖင့် ေတာင်းပန်ပါသည်။
တကယ်ေတာ့ သူက ကျွန်ေတာ့်အား ဒုက္ခေပးြခင်းမဟုတ်ပါ။
သူ့အား အစဉ်သတိရေနေအာင် ြပုလုပ်ထားသည့် သူ၏ လှပပျိုြမစ်ေသာ အတ္တက ကျွန်ေတာ့်အား စိတ်ဒုက္ခေပးြခင်းသာြဖစ်ပါသည်။
ညသည် တိတ်ဆိတ်၍ေနပါသည်။
ကျွန်ေတာ်သည် တိတ်ဆိတ်၍ ေနပါသည်။
ည၏ အေြခအေနအား စိတ်မဝင်စားသြဖင့် “အဘယ်ေြကာင့်နည်း” ဟု ကျွန်ေတာ် မေမးမိပါ။
ကျွန်ေတာ်ကေတာ့ သူကို သတိရသည့်စိတ်ြဖင့် တိတ်ေနပါသည်။
သူ့ကို သတိရသြဖင့် တိတ်ေနသည်ကို မနာလိုသည့် ညသည် ကျွန်ေတာ့်အား ဆိတ်ပါသည်။
ကျွန်ေတာ် အားခနဲေအာ်၍ နာသွားပါသည်။
ဒါကိုပင် ကိုယ့်ကိုယ်ကို အထင်ြကီးသည့်ညသည် သူ့အား ကျွန်ေတာ် အားနာသည်ဟုထင်၍ ြပံုးြပံုးြကီးလုပ်၍ေနပါသည်။
ညသည် ကျွန်ေတာ့်အား ြကိတ်၍ တိတ်တိတ်ကေလး ဆိတ်ြခင်းြဖစ်ပါသည်။
ထို့ေြကာင့် ကိုယ့်ဟာကိုယ်မေနတတ်သည့်ညသည် ကျွန်ေတာ့်အား တိတ်ဆိတ်သည်ဟုေြပာ၍ရပါသည်။
ကျွန်ေတာ်ကေရာ ဘာထူးသနည်း။
ကိုယ့်ဟာကိုယ်မေနတတ်ဘဲ သူ့အား သတိရေနမိသည်ကိုး။
သူေရာ..။
ယခုအချိန်တွင် ကျွန်ေတာ့်လိုပဲ ည၏တိတ်ဆိတ်ြခင်းကို ခံေနရသလားဟု စိုးရိမ်ပူပန်စွာ ကျွန်ေတာ် ေတွးမိြပန်ပါသည်။
ည၏တိတ်ဆိတ်ြခင်းနှင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို တိတ်ဆိတ်ြခင်းမှာ ဘယ်ဟာက ပို၍နာသလဲ ကျွန်ေတာ် မေဝခွဲတတ်ပါ။
အထက်တွင်ဆိုခဲ့ြပီးေသာ ပျိုြမစ်ေကျာ့ရှင်းလှပသည့် ကျွန်ေတာ်ချစ်ြမတ်နိုးရေသာ သူ၏အတ္တကေလးက ေပးေသာဒုက္ခေြကာင့် ညသည် ကျွန်ေတာ့်အား အဖန်ဖန်အလဲလဲ တိတ်ဆိတ်၍ သူ့ကို လွမ်းဆွတ်သတိရေနေစခဲ့ပါသည်။
ထိုသို့ြဖင့်ပင် ကျွန်ေတာ့်မှာ ေဟာသည်တစ်ေခတ်လံုးစာနှင်းေတွထဲ ချာချာလည်ေနရပါေတာ့သည်။

၁၄ - နိုဝင်ဘာ - ၂၀၁၃

No comments:

Post a Comment