စိတ်ေကာက် ြကယ်သီးေလးဟာ ညီမေလးလား၊ ရင်ဘတ်ေပါ်က ြကယ်သီးဟာ ကိုယ်လား

စိတ်ေကာက် ြကယ်သီးေလးဟာ ညီမေလးလား၊ ရင်ဘတ်ေပါ်က ြကယ်သီးဟာ ကိုယ်လား

- သူရဿဝါ -

ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်ထဲက ပင်မေသွးေြကာလွှာကို

ချစ်ဦးသူရဲ့နာမည်ေလးေပးထားလိုက်တယ်

ချစ်သူက သခင် ၊ ကိုယ်က အပါးေတာ်ြမဲပါ ။

ကိုယ့်ဘဝကို စက္ကူငှက်ရုပ်ေလးြဖစ်ေအာင်ချိုးေခါက်ြပီး

ချစ်သူအတွက်လက်ေဆာင်ပို့ေပးဖူးတယ် ။

ရင်ဘတ်မှာမတပ်ဘဲ ြဖုတ်ထားတဲ့

စိတ်ေကာက်ြကယ်သီးေလးတစ်လံုးရှိတယ် ၊ ကိုယ်ပါ ။

အဲဒီ ကဗျာကို ေရးခဲ့တုန်းက စိတ်ေကာက် ြကယ်သီးေလးဟာ ကိုယ့်အေတွး ထဲက အိပ်မက် သက်သက်ပဲ၊ ကိုယ့်ရဲ့ စိတ်ကူးယဉ် ဖန်တီးမှု သက်သက်ပဲ။ ဒါေပမယ့် အဲဒီ အိပ်မက် ြကယ်သီးေလးဟာ ကိုယ့်ဘဝထဲကို တကယ်ပဲ ကိုယ်ထင်ြပ ဝင်ေရာက် လာခဲ့တယ်။ ကိုယ့် ဘဝမှာ စိတ်ကူးယဉ် အေရးအသား သက်သက် အြဖစ်ပဲ တည်ရှိ ေနေတာ့မှာလို့ ကိုယ်ယူဆ ထားခဲ့တဲ့ စိတ်ေကာက် ြကယ်သီးေလးရဲ့ ဝတ်ရံုလွှာကို ညီမေလးက ဝတ်ဆင်ြပီး မေမှျာ်လင့်ဘဲ ကိုယ့်ဆီ တည့်တည့် မတ်မတ် ေရာက်လာ ခဲ့တယ်။ အခု ကိုယ်ဟာ စိတ်ေကာက် ြကယ်သီးေလး မဟုတ်ေတာ့ဘူး။ ညီမေလးက ကိုယ့်ရဲ့ စိတ်ေကာက် ြကယ်သီးေလး ြဖစ်ခဲ့ြပီ။

ကိုယ့် ညီမေလးဟာ တကယ်ပဲ ေကာက်ပါတယ်။ စိတ်ေကာက် ြကယ်သီးေလး ဆိုတဲ့ နာမည်နဲ့ လိုက်ေအာင် စိတ်ေကာက် တယ်။ ညီမေလး အလိုမကျ ြဖစ်ေနြပီဆို ကိုယ် ဘယ်ေလာက်ပဲ စကားေကာင်း ေြပာေြပာ စကားထဲကေန အထအန ေကာက်ြပီး စိတ်ေကာက် ပါတယ်။ အဲဒီလို ေကာင်မေလး တစ်ေယာက်ဟာ ကိုယ် အယံုအြကည် မရှိတဲ့ အချစ် ဆိုတာကို ကိုယ့်ရင် ထဲကေန လွယ်လွယ်ေလး ေကာက်ယူ သွားနုိင်မယ်လို့ ကိုယ် ဘယ်တုန်းကမှ ေတွးမထား မိခဲ့ဘူး။ ကိုယ့် ရင်ဘတ် ေပါ်မှာ ြငိမ်ြငိမ်ေလး ရှိေနတဲ့ ြကယ်သီးေလး ေနရာ ေရွ့သွားမှာ စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ အချစ်ဆိုတဲ့ အကျီ င်္ကို ကိုယ် ဘယ်လိုမှ ချွတ်မပစ်ရက်ဘူး။ အဲဒီ အကျီ င်္ ေလးဟာလည်း ညီမေလး ကိုယ်တိုင်ပဲ ြဖစ်ေနတယ် ဆိုတာကို ညီမေလး သိပါေစ။ ကိုယ့် ညီမေလး ေပျာ်ေနပါေစ။ ညီမေလး ငိုေနတဲ့ အခါ ကိုယ်က ညီမေလး ေပျာ်ေအာင် ေလှျာက်ေြပာ ေနရင်းနဲ့ စိတ်ေြပြပီး ညီမေလး ရယ်ေမာသွားတဲ့အခါ ကိုယ်ေပျာ်ရွှင်ရသလို ပံုစံမျိုးနဲ့ ညီမေလး ေပျာ်ေနပါေစ။

ညီမေလးက ကိုယ့်ကို သိပ်ချစ်သတဲ့။

ကိုယ်ကလည်း ညီမေလးကို သိပ်ချစ်သတဲ့။

အြဖူေရာင်သက်သက်နဲ့ အချစ်တဲ့။

ေမာင်နှမေတွထက် ပိုတယ်၊ ချစ်သူေတွထက်ပိုတယ်၊ သူငယ်ချင်းေတွထက်ပိုတယ်တဲ့။

ကိုယ့်မှာ ေရှာ့ခ်တစ်ခုရခဲ့ြပီ။ အချစ်ဆိုတာ ဘာလဲလို့ ဘယ်သူ့ကို ေမးရမှန်း မသိတဲ့ ကိုယ့်အတွက် ညီမေလးကို ကိုယ်က ဘယ်လို ချစ်မိတာလဲ ဆိုတဲ့ ေမးခွန်းပါ ထပ်တိုး လာခဲ့တယ်။ ညီမေလးဟာ ကိုယ့်အတွက် ညီမေလးပဲလား၊ ချစ်သူလား၊ သူငယ်ချင်းလား၊ ဒါမှမဟုတ်.. အဲဒါေတွ တစ်ခုမှ မဟုတ်တဲ့ သီးသန့် ေနရာ တစ်ေနရာမှာလား၊ ညီမေလးကို ချစ်တဲ့ အချစ်ကို ကိုယ်ဘယ်လို နာမည်တပ်ရမလဲ၊ တစ်ခါတေလ ဖုန်းထဲမှာ ညီမေလးနဲ့ စကား ေြပာရင်း ြဖစ်လာတဲ့ ြကည်နူးမှုဟာ ဘယ်လို အချစ်အမျိုးအစား နာမည်နဲ့ဆိုသင့်ေတာ်မလဲ၊ ညီမေလး ဝမ်းနည်းေနတဲ့အခါ ကိုယ့်စိတ်ေတွပါ အလိုလို ညစ်ြငူး ေနတတ်တာ၊ တယ်လီဖုန်း ထဲက ညီမေလးရဲ့ အသံထဲမှာ ကိုယ့်အေပါ် ထားတဲ့ သံေယာဇဉ် အတုိင်းအတာကို လိုက်ရှာ ေနမိတတ်တာ၊ အဲဒါေတွကေရာ ဘာြဖစ်လို့ပါလဲ။ ကိုယ် ဘယ်လိုမှ စဉ်းစားလို့ မရတဲ့ အဆံုးမှာ ညီမေလးကို အဲဒီအေြကာင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ေြပာြပဝန်ခံဖို့ ဆံုးြဖတ်မိတယ်။

“ညီမေလးကို ဘယ်လိုချစ်တယ်ဆိုတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို လည်း မေဝခွဲတတ်ေတာ့ပါဘူး” လို့ဆိုရင် ကိုယ့်စကားကို ညီမေလး နားလည် မလား၊ သေဘာကျ မလား။ “ဘယ်လို ချစ်မှန်းေတာင် မသိဘူး ဆိုေတာ့ ညီမေလးကို ဂရုမစိုက်လို့ေပါ့၊ ညီမေလးကို ေခါင်းထဲမှာ မရှိ လို့ေပါ့” လို့ စကား အထအန ေကာက်ြပီး နှုတ်ခမ်းစူ ေနမလား။ ဒါမှမဟုတ်.. ညီမေလးဟာ ဘယ်သူနဲ့မှ မတူတဲ့ အချစ်ကို ရတာပဲလို့ ေကျနပ် ဝမ်းသာ ေနမလား။ ကိုယ် မစဉ်းစားချင်လို့ ဝန်ခံပါမယ် ဆိုတာ ေတာင်မှ ညီမေလး ဘယ်လို ေတွးေနမလဲလို့ ခန့်မှန်း စဉ်းစား ေနရြပန် ေတာ့တယ်။

ကိုယ့်ဆီကေန ဘယ်ေတာ့မှ ြပုတ်ထွက် မသွားမယ့် စိတ်ေကာက် ြကယ်သီးကေလးဟာ သူြဖစ် ပါရေစ.. တဲ့။

အချစ်ကို မယံုခဲ့တဲ့ ကိုယ့်ဆီက အချစ်ကိုမှ ခဏေလးနဲ့ ယူနုိင်တဲ့ ညီမေလးဟာ ကိုယ့်ကို အံ့ဩစရာ ေနာက်တစ်ခု ထပ်လုပ်ြပ ြပန်ပါတယ်။ ကိုယ့်ကို ဘယ်သူက ေပးမယ်မှန်း မသိ၊ ဘယ်ကေန ကိုယ့်ဆီ ေရာက်လာမှာလဲ မသိတဲ့ ဆုေတာင်း စကား ဆိုတာ ေတွကို ဘယ်တုန်းကမှ မယံုခဲ့တဲ့ ကိုယ်ဟာ စိတ်ေကာက် ြကယ်သီးကေလး ြဖစ်ခွင့် အတွက် ေမှျာ်လင့်တဲ့ ညီမေလးရဲ့ ဆုေတာင်း ြပည့်ပါေစလို့ တိတ်တဆိတ် ကူြပီးေတာ့ ဆုေတာင်း ေပးေနမိတယ်။ ကိုယ်က ေသချာ ေပမယ့် .. ကံတရား ဆိုတာ မေသချာဘူး မဟုတ်လား။ တကယ်ေတာ့ ကိုယ်ေရာ ညီမေလးေရာဟာ ေလာကဓံ ေရြပင်ထဲ သွားလာ ေလှာ်ခတ် ေနရတဲ့ ေလှကေလးေတွပဲ မဟုတ်လား။ ကိုယ်ပဲ ြဖစ်ြဖစ်၊ ညီမေလးပဲ ြဖစ်ြဖစ် မုန်တိုင်းေတွေအာက်၊ လိှုင်းလံုး ေတွေအာက် အချိန်မေရွး ေမျာပါနစ်ြမုပ် သွားနုိင်တာပဲ မဟုတ်လား။ ဘယ်ေတာ့မှ ြပန်မဆံု ြဖစ်ေတာ့ ေလာက်တဲ့ အထိကို မေမှျာ်လင့်ဘဲ ေဝးကွာ သွားနုိင်တာပဲ မဟုတ်လား။ ဒါေြကာင့်.. ကိုယ့်ရဲ့ အြမဲတမ်း ြကယ်သီးေလး ြဖစ်ခွင့် အတွက် ဆုေတာင်း ေနခဲ့တဲ့ ညီမေလးရဲ့ ဆုေတာင်းကို ကိုယ်က ကူညီြပီး ဆုေတာင်း ေပးေနရတာေပါ့။ အဲဒီလိုနဲ့ ကိုယ်ဟာ ဆုေတာင်း ြခင်းကို မယံုြကည် ေပမယ့်၊ အဲဒီ ဆုေတာင်းေတွ ကေန တစ်ခုခု ရလာမလားလို့ မေမှျာ်လင့် မိေပမယ့် ဆုေတာင်း စကား ေတွကို တစ်ေယာက်တည်း ေြပာတတ် လာခဲ့တယ်။

ညီမေလး ေပျာ်ေနပါေစ။

ညီမေလးရဲ့ ဆုေတာင်းေတွ ြပည့်ပါေစ။

ညီမေလးက ကိုယ့်ရဲ့ စိတ်ေကာက် ြကယ်သီး ေလးလား၊ ဒါမှမဟုတ် ကိုယ်က ညီမေလးရဲ့ ဘဝထဲမှာ အချိန်ြပည့် တပ်ဆင် ထားတဲ့ ြကယ်သီး တစ်လံုးလား။ တကယ်ေတာ့ ကိုယ်ဟာ ဘာဆို ဘာမှ မသိသူပါ။ အချစ် ဆိုတာကို မသိဘူး၊ ညီမေလး ကိုယ့်ကို ဘယ်လို ချစ်သလဲ ဆိုတာကို မသိဘူး။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုလည်း ညီမေလးကို ဘယ်လို ချစ်သလဲ ဆိုတာ မသိဘူး။ အဲဒီလို ဘာမှ မသိတဲ့ ကိုယ့်မှာ ေနာက်ထပ် မသိြခင်းေတွ ထပ်တိုး လာခဲ့ြပန်တယ်။ ညီမေလးဆီ မထင်မှတ်ဘဲ ြပုတ်ကျ လာခဲ့တဲ့ ြကယ်သီးေလးဟာ ကိုယ်လား၊ ကိုယ် မေမှျာ်လင့်ဘဲ ေကာက်ရ ခဲ့တဲ့ စိတ်ေကာက် ြကယ်သီး ေလးဟာ ညီမေလးလား ဆိုတာေတာင် ကိုယ်က ေသချာ မသိ ေတာ့ဘူး။ ညီမေလးလည်း အဲဒါကို ေသချာ သိမှာမဟုတ်သလို သိချင် မှာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ဘာလို့လည်း ဆိုေတာ့ ညီမေလးဟာ ကိုယ်နဲ့ ပတ်သက်ရင် ကိုယ့်ရဲ့ ေကာင်းေြကာင်း၊ ဆိုးေြကာင်း၊ ေနာက်ေြကာင်း ေရှ့ေြကာင်း ဘာကိုမှ စိတ်မဝင်စားဘဲ ကိုယ့်ရင်ထဲမှာ ေနဖို့ပဲ ဆန္ဒရှိတဲ့၊ ကိုယ့်ကို ဘာနဲ့မှ မတိုင်းတာဘဲ ချစ်ေနဖို့ပဲ စိတ်ကူးထားတဲ့ ကိုယ့်ရဲ့ စိတ်ေကာက် ြကယ်သီေလး တစ်လံုး ြဖစ်ေနလို့ပါပဲ။

၂၃ - ေအာက်တိုဘာ - ၂၀၁၂