လူတစ်ခု ပူမှုရယ်တဲ့ ဆယ်ကုေဋ

လူတစ်ခု ပူမှုရယ်တဲ့ ဆယ်ကုေဋ

- သူရဿဝါ -

စကားပံု တစ်ခုရှိသည်။ “လူတစ်ခု ပူမှုရယ်တဲ့ ဆယ်ကုေဋ”။ သေဘာက လူ တစ်ေယာက်တွင် ပူပန် ေသာက၊ ဒုက္ခများ၊ ြပဿနာများ သိန်းသန်း ကုေဋချီ၍ ရှိေနနိုင် သည်ဟု ေြပာြခင်း။ လူတိုင်း လက်ခံသည့် သေဘာတရား ြဖစ်သည်။ ကျွန်ေတာ်လည်း လက်ခံသည်။ သို့ေသာ် ကျွန်ေတာ်က လက်ခံသည့် အြပင် တစ်ဖက်ကေန ပူပံုပူနည်းများ မတူေအာင် လှည့်ေတွးသည်။ ပူရသည်.. ကျွန်ေတာ်တို့မှာ ပူစရာေတွ၊ ပူရတာေတွ အများြကီး ရှိသည်။ စကားပံု ဆိုလိုရင်း အတိုင်း စိတ်ဒုက္ခ ေရာက်ြပီး ပူရသည့် အရာေတွ အြပင် မိမိ၏ အဂင်္ါ အစိတ်အပိုင်း များကို အသံုးြပု၍ ပူရတာေတွလည်း အများြကီး ရှိသည်။ နည်းနည်းချင်းစီ ဥပမာ ေြပာပါ့မည်။

ကိုယ်ပူြခင်း

ဖျားနာခါနီး ြဖစ်ေလ့ရှိသည်။ ကိုယ်ခန္ဓာ၊ နဖူးများ၊ ေြခလက်များ ပူေနွး၍ ထိုင်းထိုင်း မိှုင်းမိှုင်း ြဖစ်ေနြခင်းပင်။

ေခါင်းပူြခင်း

ေနပူထဲ ေခါင်းေဆာင်းစရာ ထီး၊ ဦးထုပ်တို့ မပါဘဲ ေလှျာက်သွား သြဖင့် ပူြခင်းမျိုး ြဖစ်နုိင်သလို ရှုပ်ေထွး ေပွလီသည့် ေလာကီကိစ္စ များေြကာင့် ဘာကိုမှ ေတွးမရ ြကံမရ ြဖစ်သည့် အခါမျိုးတွင် “ေခါင်းေတွ ပူေနြပီ၊ ဘာမှကို ေတွးလို့ မရေတာ့ဘူး” စသည်ြဖင့် ြငီးြငူ ေနတတ် ြကသည်။ ဒါလည်း လူတို့၏ ပူြခင်းေတွ ထဲက အပူတစ်မျိုး ြဖစ်၏။

ရင်ပူြခင်း

ကျွန်ေတာ် ေလ့လာ မိသေလာက် ေခါက်ဆွဲ၊ ြကာဇံ စသည်တို့ကို သုပ်၍ လည်းေကာင်း၊ ေြကာ်၍ လည်းေကာင်း ထမင်းနှင့် တွဲမစားဘဲ သူ့ချည်း စားမိလှျင် ရင်ပူသည်။ ေရခဲေရ အများြကီး ေသာက်မိလှျင် ရင်ပူသည်။ ေနာက်ြပီး တြခား နည်းြဖင့် ရင်ပူ၍ ရသည်။ ကိုယ့် ချစ်သူ ခင်သူ တစ်ဦးဦး ြဖစ်ေစ၊ မိသားစုဝင် တစ်ဦးဦး ြဖစ်ေစ အန္တရာယ် တစ်ခုခု ြကံုေတာ့မည့် အေရးကို ကိုယ်က ြမင်ေနလှျင် ေတွး၍ ရင်ပူ ရတတ်သည်။

“ဒီေကာင်ေလး ဒီလိုလုပ်ေန.. တစ်ေန့ေတာ့ ဒုက္ခ ြဖစ်လိမ့်မယ်၊ ေတွးြပီး ငါေတာ့ ရင်ပူ လိုက်တာဟယ်” အဲဒါမျိုး ေြပာတတ် ြကသည်။

နားပူြခင်း

ကိုယ်က တစ်ဦးဦးကို နားပူနားဆာ လုပ်ြခင်း ကိုလည်း နားပူသည်ဟု သံုးစွဲ ြကသလို ကိုယ့်ကို တစ်ဦး တစ်ေယာက်က အဆက်မြပတ် လာ၍ “ပွား” ေနလှျင်လည်း နားပူလိုက်တာဟု ေြပာဆို ြကသည်။

“အဘိုးြကီးေတာ့ ငါ့ကို ဘာေတွ ေြပာမလဲ မသိဘူး.. နားပူ ဦးေတာ့မှာ ပဲကွာ” ဆိုတာမျိုး

“လိုချင်တဲ့ ပစ္စည်းက ပိုက်ဆံေလး နည်းနည်း လိုေနတယ်.. အဲဒါ ြဖည့်ြပီး ဝယ်ေပးဖို့ အေမ့ကို နားပူ လိုက်ဦး မယ်” ဆိုတာမျိုးေပါ့။

အဲဒီလို ပူပံုပူနည်း အမျိုးမျိုး ထဲတွင်မှ ကျွန်ေတာ် ဆိုးဆိုးရွားရွား ခံစား ခဲ့ရေသာ ကိစ္စမှာ စိတ်ပူြခင်း ြဖစ်ပါသည်။ ဘာကို စိတ်ပူ ပါသနည်း။ အထင်အြမင် ေသးသွားမှာကို စိတ်ပူပါသည်။ ဘယ်သူ့ေြကာင့် စိတ်ပူသနည်း။ ြမန်မာ နုိင်ငံသို့ လာေရာက် လည်ပတ် ြကေသာ ကမ္ဘာလှည့် ခရီးသည် များေြကာင့် စိတ်ပူပါသည်။ ဘယ်သူေတွကို စိတ်ပူ သနည်း။ ကျွန်ေတာ်တို့ ြမန်မာ လူမျိုးများကို စိတ်ပူ ပါသည်။ ရှုပ်သွားြပီ ထင်၏။ ရှင်းပါမည်။

ြပီးခဲ့ေသာ သြကင်္န်တွင် ြဖစ်သည်။ ြမန်မာ့ နှစ်သစ်ကူး အတာေရ သဘင်ပွဲ ကာလ ြဖစ်သည့် အေလျာက် ြမန်မာ လူမျိုးများ ေရေလာင်း ေရပက် ကစားြကသည့် ေန့ရက်များ ြဖစ်ပါသည်။ မဏ္ဍပ် ြကီးများ ထိုး၍.. ပက်ြက ေလာင်းြက သလို ကားြကီး ကားငှယ် အသွယ်သွယ်ြဖင့် လည်ြက ပတ်ြက ေရပက်ခံ ြကသည်။ ြမန်မာများ၏ ရိုးရာ အတာ နှစ်ကူး ပွဲေတာ်ကို ြမန်မာများ ေပျာ်ေပျာ်ရွှင်ရွှင် ဆင်နွှဲ ြကသလို ြမန်မာ နုိင်ငံေရာက် ကမ္ဘာလှည့် ခရီးသည် များလည်း ေပျာ်ရွှင်စွာ ဝင်ေရာက် ဆင်နွှဲရင်း တေစ့တေစာင်း ေလ့လာြကသည်။

ရန်ကုန်ြမို့၏ စည်ကားေသာ ေနရာများတွင် မဏ္ဍပ်များစွာ၊ လူများစွာ၊ ကားများစွာ။ မဏ္ဍပ်ေပါ်မှ လူေတွလည်း ပက်ရင်း ေသာက်ြကသည်။ ေရပက်ခံ ကားေပါ်မှ လူေတွလည်း အပက်ခံရင်း ပုလင်းလိုက် ဂလုြက ဂလွတ်ြကသည်။ ထို အြခင်းအရာကို ြကည့်၍ နုိင်ငံြခားသား များက “ြမန်မာ့ရိုးရာ အစဉ်အလာ မပျက် ဆင်နွှဲြကတဲ့ သြကင်္န်ပွဲ ဆိုတာ လက်စသတ်ေတာ့ တစ်ြမို့လံုး လွတ်လွတ်လပ်လပ် ေပျာ်ေပျာ်ပါးပါးြကီး ေသာက်ပွဲ ကျင်းပြကတဲ့ ပွဲေပကိုး” ဟု ထင်ြမင် သွားမှာကို ကျွန်ေတာ်ေတာ့ စိတ်ပူပါသည်။ ထိုသို့ စိတ်မပူ မှာကိုလည်း မစိုးရိမ်ပါနှင့်.. ေနရာတိုင်းမှာ ဒီအတိုင်းပဲ ြဖစ်ပါသည်။

ေယာကင်္ျားေလးများ နည်းတူပဲ မိန်းကေလး များလည်းေသာက်.. ေသာက်ြပီးမူး.. မူးြပီးလှျင် ကားေပါ်မှာ၊ မဏ္ဍပ် ေပါ်မှာ ေကွးေကာက်၍ ေနေအာင် ကြကသည်။ ဝါသနာ ပါလို့ ကသည်လား.. ကပါ။ သို့ေသာ် ထိုသို့ ကြခင်းကို ကျွန်ေတာ် ြမင်၍ မျက်လံုး ြပူးခဲ့သည့် အချိန် မှာပင် ကျွန်ေတာ့် မလှမ်းမကမ်းမှ နုိင်ငံြခားသားများ မျက်လံုးြပူး ခဲ့ြကသည်ကို ကိုယ်ေတွ့ ြကံုခဲ့ပါသည်။ ထိုမိန်းကေလးက မဏ္ဍပ်ေပါ်မှ မူး၍က ပါသည်။ ဝတ်ထားေသာ စကပ်က ေပါင်ရင်း ြဖစ်ပါသည်။ ဖွင့်ထားေသာ တီးလံုးက နုိင်ငံြခား DJ တီးလံုး ြဖစ်ြပီး အလွန်ြမူး ပါသည်။ ထို မိန်းကေလး ကေသာ အကမှာ မည်သို့ နာမည်တပ်ရ မည်မှန်း မသိသည့် တစ်ကိုယ်လံုး ေနရာစံု လှုပ်ခါ ကနည်းမျိုး ြဖစ်ပါသည်။ ြမူးြမူးနှင့် မူးမူး ေပါင်း၍ စကပ် အတိုအနှံ့ ဝတ်ကာ မဏ္ဍပ်ေပါ်မှ ကေသာအခါ မဏ္ဍပ် ေအာက်တည့်တည့် ေရပက်ခံ ေရာက်ေန ေသာ ကားေပါ်မှ မူးမူးနှင့် ြမူးြမူးတို့က တစ်ဖန် သံေသး သံေြကာင် ေအာ်ဟစ်ကာ ြပန်လည် အားေပး ြကပါသည်။ မမှီမကမ်း လက်ြဖင့် လှမ်းဆွဲ ြကပါသည်။ ဒါကို ကျွန်ေတာ် ြမင်ခဲ့သည်။

ကျွန်ေတာ့်နား မလှမ်းမကမ်းမှ ကမ္ဘာလှည့် စံုတွဲကလည်း ြမင်သည်။ နုိင်ငံြခားသူ မိန်းမြကီးက ထိုမိန်းကေလး စကပ်တိုတို ေရစိုစိုနှင့် ကေနပံုကို မဏ္ဍပ်ေအာက် မလှမ်းမကမ်းမှ ြမင်ေသာ အခါ “အိုး..” ဟု ေအာ်၍ တစ်ဖက်လှည့် သွားသည်။ ဘာကိုြမင်၍ ဘာေြကာင့် လန့်သွား သလဲေတာ့ ကျွန်ေတာ် မေြပာတတ်။ သူတို့စိတ်ထဲ ကျွန်ေတာ်တို့ လူမျိုးနှင့် ကျွန်ေတာ်တို့ ပွဲေတာ်ကို ဘယ်လို ေတွးသွားမလဲ ဆိုတာကိုပဲ ကျွန်ေတာ် စိတ်ပူေန မိပါသည်။

ဒီလိုအချိန် ေရာက်ြပီ ဆိုလှျင် ကျွန်ေတာ်တို့ ြမန်မာ လူမျိုးများ ြမန်မာ့ရိုးရာ အတာ သြကင်္န် ပွဲေတာ်ကို ေပျာ်ေပျာ်ရွှင်ရွှင် ဆင်နွှဲေလ့ ရှိြကပါသည်။ ကျွန်ေတာ်တို့ချည်း မဟုတ်ပါ၊ ကျွန်ေတာ်တုိ့ နုိင်ငံသို့ အလည်ေရာက် ေနေသာ ကမ္ဘာလှည့် ခရီးသည် များလည်း ပါဝင် ပါသည်။ ကျွန်ေတာ် အထက်တွင် ေြပာခဲ့တာေတွကို ကျွန်ေတာ်တို့ ြကံုသလို သူတို့လည်း ေတွ့ြကံု ြမင်ြကား ေနြကပါသည်။ ကျွန်ေတာ့်မှာ ခဏခဏ စိတ်ပူ၍သာ ေနရပါသည်။ လူတစ်ခု၏ ပူမှုေပါင်း ဆယ်ကုေဋတွင် ကျွန်ေတာ့် အတွက်ေတာ့ စိတ်ပူြခင်း အမှုသည် အဆိုးရွားဆံုး ြဖစ်ပါသည်။

၂၃ - ဧပရယ်လ် - ၂၀၁၂

Net Guide Journal

Volume [2], Issue [30]