သူရဿဝါနှင့် ကွန်ပျူတာငတံုးများ

သူရဿဝါနှင့် ကွန်ပျူတာငတံုးများ

- သူရဿဝါ -

ယေန့ေခတ်တွင် ကွန်ပျူတာသည် လူသားတို့အတွက် မရှိမြဖစ် အေရးပါေသာ အသံုး အေဆာင် ပစ္စည်းထဲတွင် တစ်ခုအပါအဝင် ြဖစ်လာရံုမှျမက တစ်ခါတရံ လူသားတို့အတွက် အပျင်းေြပ အေဖာ်အေပါင်း၊ သူငယ်ချင်း မိတ်ေဆွ သဖွယ် ြဖစ်လာြပီ ဆိုသည်ကို အားလံုးပင် သိရှိ ထားြကပါသည်။ အခုဆိုလှျင် ကွန်ပျူတာကို တေဂျာက်ေဂျာက် တဂျက်ဂျက်ေလာက် ေလးမှျ မနှိပ်တတ်လှျင်ပင် လူရာမဝင်သလို လူေတာမတိုးသလို ြဖစ်ေနြပီ။ ေကျာက်ေခတ်၊ သံေခတ် မှသည် နည်းပညာေခတ် ြဖစ်လာချိန်တွင် ကွန်ပျူတာနှင့် လူသားသည် ပဲြပုတ်နှင့် နံြပားလို ခွဲ၍မရေအာင် ဟာမိုနီ ြဖစ်၍ ေနေပြပီ။ ကျွန်ေတာ် ကိုယ်တိုင်လည်း ကွန်ပျူတာကို ဖက်၍ မအိပ်ရံုတမယ် ေပါင်းသင်းဆက်ဆံပါသည်။ တစ်ေန့ ၂၄ နာရီ တွင် ၁၅ နာရီေလာက် ကွန်ပျူတာနှင့် ကျွန်ေတာ် တွဲလျက်ရှိတတ်၏။ ထိုသို့ ကွန်ပျူတာနှင့် သမီးရည်းစားသဖွယ် တတွဲတွဲ မခွဲဘဲ ရှိတတ်ေသာ ကျွန်ေတာ်က "ဒီကွန်ပျူတာ ဆိုတဲ့ေကာင်ေတွ အလကားပါကွာ” ဟု ေြပာသည့်အခါ သင်တို့ မျက်လံုး ြပူးရံုတင်မက ပါးစပ်များပါ ြပဲထွက်သွား ေပလိမ့်မည်။ အေြကာင်း ရှိပါ၏။

ကမ္ဘာ့စစ်တုရင် ချန်ပီယံ ကက်စ်ပါေရာ့ဗ်သည် ကွန်ပျူတာနှင့် ခက်ခက်ခဲခဲ ယှဉ်ြပိုင်၍ စစ်တုရင် ထိုးခဲ့ရသည်ဟု သတင်းြကားချိန်တွင် ကွန်ပျူတာအား ကျွန်ေတာ် အေတာ်ြကီးကို အထင်ြကီး ေလးစားခဲ့ပါသည်။ ပိုက်ဆံေြကးသာ ထိုးရင်ေတာ့ ကက်စ်ပါေရာ့ဗ် အိမ်ပင် ေပါင်ရ ေလာက်သည် ဟူ၍လည်း ေတွးမိ၏။ လူတို့ တီထွင်ေသာ စက်က လူထက်ပို၍ စွမ်းေနသည် ဆိုေသာ ကိစ္စမှာ ကျွန်ေတာ့်အတွက်ေတာ့ အေတာ်ပင် အံ့ဩထူးဆန်းဖွယ်ရာြကီး ြဖစ်၍ေန၏။ သို့ေသာ် ကျွန်ေတာ် ကလည်း နယ်နယ်ရရေကာင်မှ မဟုတ်တာပဲ။ ကျွန်ေတာ် ကွန်ပျူတာ သင်မည်။ ပညာရှင်ြကီး ြဖစ်ေအာင် လုပ်မည်။ ြပီးလှျင် ကက်စ်ပါေရာ့ဗ်ကို ဒုက္ခေပး၍ စစ်တုရင် ြပိုင်ထိုးေသာ ကွန်ပျူတာကို ကျွန်ေတာ် စိန်ေခါ်ပစ်မည်။ ဒီေကာင် စစ်တုရင်သာ ထိုးလှျင် ထိုးတတ်မည်။ ကျွန်ေတာ်နှင့်ြပိုင်၍ တူတူပုန်းတမ်းေတာ့ ကစားတတ်မည် မဟုတ်။ ထိုအခါ သူ့ကို ကျွန်ေတာ် နိုင်ြပီေပါ့။ ဟုတ်တယ်ေလ.. သူ့မှာ ေြခေတွလက်ေတွမှ မပါတာ။ ဒီအတိုင်း အေတာင့် လိုက်ြကီး ဘယ်နား သွားပုန်းမလဲ။ ထိုသို့ ကလိန်ကကျစ် ကျွန်ေတာ် စဉ်းစားြပီး ကွန်ပျူတာ သင်တန်းများ တက်ပါသည်။

လူအေြကာင်း ေပါင်းြကည့်မှသိ ဆိုသလိုပင် ကွန်ပျူတာ၏ စိတ်ကိုလည်း နှိပ်ြကည့်မှပင် သိပါ၏။ တကယ်ေတာ့ လူတို့အတွက် မရှိမြဖစ် ဆိုေသာ၊ လူတို့အလွန် အားကိုးေသာ ကွန်ပျူတာ ဟူသည့် အေကာင်များသည် ေတာ်ေတာ်ကို လက်ေပါက်ကပ်သည့် ငတိများပင် ြဖစ်ပါသည်။ ပထမဆံုး အချက်ကေတာ့ ဒီေကာင်ေတွသည် “ငထူငအ” များ ြဖစ်ြက ကုန်၏။ ကျွန်ေတာ်တို့ Application တစ်ခုခုကို ဖွင့်၍ သံုးြကသည် ဆိုပါစို့။ အသံုးြပုြပီး၍ ပိတ်မည်ဟု ကျွန်ေတာ် အချက်ြပ လိုက်ေသာအခါ တစ်ခါတည်း မပိတ်ဘဲ အူတူတူ အတတနှင့် တကယ် ပိတ်မှာ ေသချာသလားဟု တစ်ေခါက် ထပ်ေမး၏။ သံုးေနတဲ့လူ ကိုယ်တိုင်က ြပီးတာေသချာ၍ ပိတ်ပါမည် ဆိုေနတာကို တစ်ခါတည်း ပိတ်မသွားဘဲ ပိတ်မလား၊ မပိတ် ဘူးလား၊ ေသချာလား၊ အဟုတ်လား ဟူ၍ ြပန်ြပန်ေမးေနသည့် ကွန်ပျူတာ ငတိကို ထိထိမိမိ နားရင်းအုပ် လိုက်ရလှျင် မေကာင်းဘဲ ရှိေတာ့မည်။ ဒါတင်ပဲလား ဆိုေတာ့ မဟုတ်ေသး။ ေြကာင်ကွက်ေတွ အများြကီး ရှိေသးသည်။

ကျွန်ေတာ်တို့ လူသားများ တစ်ချိန်တည်းတွင် အလုပ်အများြကီး လုပ်နိုင်ြကသည်။ မိန်းကေလးများ ဆိုလှျင် ပို၍ပင် ထူးချွန်ြက၏။ အသက်ရှူရင်း၊ ပါးစပ်ထဲ တစ်ခုခု စားရင်း ေသာက်ရင်း၊ ဟိုသတင်း ဒီသတင်း အတင်းေြပာရင်း၊ မျက်လံုးများကို ဟိုြကည့်ဒီြကည့် အကဲခတ်ရင်း စသြဖင့် တစ်ချိန်တည်း အလုပ်ေတွ အများြကီး လုပ်နိုင်ြက၏။ သို့ေသာ် ကျွန်ေတာ်တို့ အားကိုးပါသည် ဆိုေသာ ကွန်ပျူတာများမှာ အလုပ်ကေလး နှစ်ခု၊ သံုးခုေလာက် တြပိုင်နက်တည်း ခိုင်းလိုက်သည်နှင့် မလုပ်ချင်ေတာ့။ ရင်ကျပ်သလိုလို၊ ေချာင်းဆိုးသလိုလိုနှင့် စက် "ဟမ်း" သည်ဟု အေြကာင်းြပကာ ဘာ တစ်ခုမှ ဆက်မလုပ်ဘဲ ေအးေအးေဆးေဆး နှပ်ေန ေတာ့သည်။ သူတို့ကို ြပန်ေကာင်းလာေအာင် ေချာ့ရသည့် ကျွန်ေတာ် တို့မှာသာ ေချွးဒီးဒီး ကျရ၏။ မေကာင်းလိုက်သမှ တစ်စက်ေလးေတာင် အကျင့်မေကာင်း။ ဒါတင်ပဲလား.. မဟုတ်၊ ေြပာမကုန် ဆိုမဆံုး ရှိပါေသး၏။

ကွန်ပျူတာ ဆိုေသာ အေကာင်များသည် အေတာ်ကို အတ္တြကီး၍ ငါစွဲစွဲေနေသာ တရား မရှိသည့် နလပိန်းတံုးများ ြဖစ်ြကကုန်၏။ ြကည့်ေလ.. ကွန်ပျူတာ ဖွင့်လိုက်တာနဲ့ အြမဲတမ်း ေတွ့ရေလ့ ရှိတာ My Computer တဲ့။ တကယ်ဆို ကျွန်ေတာ်တို့က ဒီကွန်ပျူတာေတွ ပိုင်ဆိုင်ခွင့် ရေအာင် ပိုက်ဆံ အကုန်ခံ၍ ဝယ်ထားရတာ။ Your Computer ေတာ့ ြဖစ်သင့် တာေပါ့။ အခုေတာ့ ငါတေကာေကာ၍ My Computer တဲ့။ ကျွန်ေတာ်တို့၏ စာရွက် စာတမ်း များ ြဖစ်သင့်တာေပါ့၊ မဟုတ်ဘူး.. My Document တဲ့။ My Music, My Pictures, My Videos ဆိုတာ ေတွေတာ့ စိတ်ကုန်လွန်းလို့ ထည့်ကို မေြပာချင်ေတာ့။ ဒါကိုေတာင် သူတို့က ဟိတ်ြကီး ဟန်ြကီးလုပ်၍ ကွန်ပျူတာအချင်းချင်း အဆင့်အတန်း ခွဲြခားထားေသး၏။ 125 ဆိုလှျင် မှတ်ဉာဏ် သိပ်မေကာင်းသည့် ကွန်ပျူတာ၊ 256 ဆိုလှျင် အနည်းငယ် ဉာဏ်ေကာင်းသည့် ကွန်ပျူတာ၊ အဲ.. 512 ဆိုလှျင်ေတာ့ အေတာ်ကို ဉာဏ်ေကာင်းသည့် ကွန်ပျူတာ ြဖစ်သည်ဆိုပဲ။ လူြကား ေကာင်းေအာင် ေလှျာက်ေြပာတာ၊ တကယ်ေတာ့ အလကား၊ အားလံုး နလပိန်းတံုး ေတွချည်းပဲ ြဖစ်သည်။ ဒါနဲ့တင် လံုေလာက်ြပီလားဆိုေတာ့လည်း မြပီးေသး။

ထိုအေကာင်တို့သည် လူေတွကိုြပန်၍ လူလည်ကျ၊ လူပါးဝသည့် အေကာင်များ ြဖစ်ေသး၏။ ကွန်ပျူတာ သံုးစွဲရင်း ကျွန်ေတာ်တို့ အခက်အခဲ တစ်ခုခုေတွ့ပါက Program တိုင်း လိုလိုတွင် Help ဆိုတာပါ၏။ သူ ကူညီေပးရမလား ဟူသည့် သေဘာ။ ပံုစံြကည့်လှျင်ေတာ့ လူတို့ မလုပ်တတ်သမှျ သူတို့ပဲ အစအဆံုး လုပ်ေပးေတာ့မလိုလို၊ ဘာလိုလို။ တကယ်တမ်း အကူအညီလို၍ ထို Help ကို နှိပ်လိုက်ပါက ငါးပါးေမှာက်ရံုတင်မက၊ ေလးဖက်ပါ ေထာက်ရမည့် အြဖစ်သို့ ေရာက်ေလ၏။ မဆံုးနိုင်ေသာ စာများ ေပါ်လာ၍ ဟိုဟာ လုပ်လိုက်ပါ၊ ဒီဟာ လုပ်လိုက်ပါ၊ ဟိုခလုတ်ေလး နှိပ်လိုက်ပါ၊ ဒီခလုတ်ေလး ဖိလိုက်ပါ စသြဖင့် မလုပ်တတ်၍ ခခယယ အကူအညီ ေတာင်းသူကို ကိုယ်ဖိရင်ဖိ ကူညီမည်မရှိဘဲ အထက်စီး ေလသံြဖင့် မဆံုး နိုင်ေအာင် အမိန့်ေပးေလေတာ့သည်။ ေနာက်ဆံုးေတာ့လည်း ကိုယ်ပဲ အကုန်လုပ်လုိက်ရတာ ပါပဲ။

အဆိုးဆံုးအချက်ကေတာ့ ကွန်ပျူတာဆိုေသာ ေကာင်များမှာ အထီးမှန်းမသိ အမမှန်း မသိ မျိုးပွား၍ မရေသာ အပုန်းများ ြဖစ်ြကေလ၏။ လူတွင်လည်း အထီးနှင့် အမရှိ၏။ ြကက် အထီးနှင့် အမ တစ်စံုဝယ်၍ အတူတူ ထားလိုက် လှျင်ေတာင် အချိန်ြကာ လာေသာ အခါ ဥကေလးများ ေပါက်၍ ေမွးချင်ေမွး၊ စားလိုစား လုပ်နိုင်ဦးမည်။ ကွန်ပျူတာမှာသာ အထီးနှင့် အမရှိလှျင် တစ်စံုဝယ်ြပီး အတူတူထားေပး၍ အချိန်တန်ေသာအခါ ကွန်ပျူတာ နှစ်လံုး၏ ရင်ေသွးေလး Laptop တစ်လံုးေလာက်ေမွး၊ ေနာက်ထပ် ြကာေသာအခါ သူတို့၏ ေြမးကေလး အြဖစ် Netbook ေလးများကို ထပ်ေမွး၊ သံုး ေလး ငါးမွှာပူးေလာက်ြဖစ်လှျင် အတိုင်းထက် အလွန်ေပါ့။ ဒါဆို ဘယ်ေလာက်ေတာင် ေပျာ်ဖို့ေကာင်းလိုက်မလဲ။ အခုေတာ့ အဲဒီလို မဟုတ်။ သူတို့ကိုယ် သူတို့ေတာင် အထီးမှန်း အမမှန်း မသိတဲ့ဟာေတွ။

ကိုင်း.. အနှစ်ချုပ်လိုက်ေတာ့ ကျွန်ေတာ်တို့ အားကိုးတြကီး သံုးေနြကသည့် ကွန်ပျူတာ ဆိုတဲ့ ဟာေတွ ဘာများ ေကာင်းသလဲ။ လိမ်ေြပာ၊ အကျင့်မေကာင်း၊ အြကံတုန်း ဉာဏ်တုန်း၊ လူလည်ကျ၊ ကိုယ့်ဘဝကိုယ် မသိသည့် ကွန်ပျူတာ များအား ေတွးေလ စိတ်နာေလ ြဖစ်ရသည်။ ကျွန်ေတာ့်ကိုပဲ ြကည့်ေလ.. မချစ်ေသာ်လည်း ေအာင့်ကာနမ်း၊ ကွန်ပျူတာ များနှင့် ဖက်လှဲ တကင်း ေနပါများ၍ အခုတြဖည်းြဖည်းနှင့် သူတို့လိုပင် လိမ်ေြပာ၊ အကျင့်မေကာင်း၊ အြကံတံုး ဉာဏ်တံုး၊ လူလည်ကျ တတ်သည့် ေကာင်တစ်ေကာင် ြဖစ်လာြပီး သူတို့နှင့် မတူတာ ဆို၍ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အထီးမှန်း သိေသးတာ တစ်ခုပဲ ကျန်ေပေတာ့ေလသတည်း။

၁၄ - မတ် - ၂၀၁၁

Net Guide Journal

Volume [1], Issue [74]