“ၾကယ္ေအာက္ လေအာက္ လမ္းထြက္ေလွ်ာက္ျခင္း”
အိပ္မက္နဲ႔တည့္တည့္က (လက္႐ွိကိစၥ)ရဲ႕
အရင္းကို အျမစ္က ဆြဲလွန္ဖို႔
လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာတဲ့လူငယ္ . . .
ကမၻာတည္သ၍ လေရာင္ကို မစြဲငင္ႏိုင္
`တကယ္ေတာ့ ၾကယ္ေႁကြတယ္ဆိုတာ မဟုတ္ပါဘူး´ ဆိုရင္
ၾကယ္ေႁကြတုန္းက ေတာင္းတဲ့ဆုေတြ
ဘယ္မွာလြင့္ျပယ္သြားခဲ့ၿပီလဲ
ေသခ်ာေတြးၾကည့္ရင္ စၾကာ၀ဠာအေၾကာင္းဟာ
လြမ္းစရာေကာင္းပါတယ္
ငယ္႐ြယ္စဥ္ဘ၀မွာ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ထိုင္တာ
လူငယ္ေတြ အသည္းကြဲၾကတာလည္း လူငယ္အထာပါပဲ
တိုးတိုးဆိတ္ဆိတ္ယဥ္ေက်းမႈပါပဲ
ညဟာ သူ႔ကို နာရီေတြထဲ ထည့္ထည့္ေရတာ
သိပ္ေတာ့မႏွစ္ၿမိဳ႕လွဘူးေပါ့
ထားပါ . . . ရယ္စရာေကာင္းတဲ့ (လက္႐ွိ)ကိစၥေတြ
လေရာင္ကိုျမစ္ထဲဘယ္သူဆြဲခ်ခဲ့သလဲ ၊ ေတြးမရဘူး
ၾကယ္ေႁကြတယ္ထင္ခဲ့တဲ့ ေတာင္းဆုေတြ အာကာသထဲ ၀ဲမ်ားေနမလား ၊ ေတြးမရဘူး
လြမ္းစရာေကာင္းတာဟာ ရင္ထဲ . . . စၾကာ၀ဠာလိုနက္႐ိႈင္း
လူငယ္ဓေလ့ယဥ္ေက်းမႈေတြ
တကၠသိုလ္ေန႔ရက္မ်ားမွာ ေနရစ္ခဲ့ၿပီ
အဲဒီလို အိပ္မက္ေတြ တထမ္းႀကီးနဲ႔ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာတဲ့လူငယ္
စကၠန္႔တံမ်ားထဲ `ည´ ေရာက္လာတဲ့အထိ
လမ္းေလွ်ာက္မထြက္ရေသးမွန္း သူ႔ကိုယ္သူမသိေသးဘူး ။
သူရႆ၀ါ
ေအာက္တိုဘာ ၁၅ ရက္ ၊ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္
ဖတ္သြားတယ္ေဝ႔ း)
ReplyDeleteေလးစားအားေပးလွ်က္ပါ
ReplyDeleteပုလဲနက္