လတ္တေလာနင္းမိေသာ ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးမ်ား

လတ္တေလာနင္းမိေသာ ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးမ်ား

စိတ္က ေျမြလိမ္ေျမြေကာက္သြားေနတယ္
ငါ ေတြးမိသမွ်ကို ငါ့ခႏၶာက လိုက္နာရ
ဒုကၡပဲ ...
အစိမ္းေရာင္ မြန္းၾကပ္မႈမ်ားအလယ္
အပိုင္းပိုင္း အစစ နာရီမ်ား၊
ရႈပ္ေထြးတိမ္ဝွက္ ပုစၧာမ်ား၊
ကိုယ့္ကိုယ္ကို မွန္ေရွ႕ရပ္ၾကည့္ေတာ့
“ငါ့႐ႈခင္းက ဆိုးဝါးလိုက္တာ ... ”
ငါ့႐ႈခင္းက အနံ႔အသက္မေကာင္းလိုက္တာ” လို႔ ေတြးမိ။
ၾကယ္ေတြ ေၾကြေနပံုက
စိတ္ေကာက္ေနတဲ့ မိန္းမလွေလးတစ္ေယာက္လို
အက်အေပ်ာက္မ်ားလြန္းတယ္၊
နွာေခါင္းေသြးလွ်ံေနတဲ့
ကားမီးခိုးေတြက
ေငြနံ ့ရတဲ့ ေတာေကာင္ေတြလိုပဲ။
အဲဒီလိုဆိုေတာ့ ...
ငါတို႔မွာ ကိုယ့္ကဗ်ာေတာင္ ကိုယ္မပိုင္ဘူး
ခက္တယ္
အေပ်ာက္အ႐ွမ်ားမ်ား ဝါက်ခပ္မွားမွား
ဘယ္သူမွလည္းမေသ ... ငေတလည္း မမာဘူး

ငါ့အတၱနဲ႔ ငါနဲ႔ ဘယ္သူအရပ္ပို႐ွည္သလဲၿပိဳင္ေန
ခက္တာပဲကြယ္ ...
ေငြေၾကးသယံဇာတနဲ႔လည္း ခပ္ေဝးေဝးမွာ႐ွိ
မိန္းမလွေလးေတြနဲ႔လည္း ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ႐ွိ
ညစ္ညဴးမႈမ်ားသာ ငါနဲ႔မလွမ္းမကမ္း
အဲဒီလိုနဲ႔ပဲ ... အၿမဲ ၾကမ္းေပါက္ကၽြံေန။
ခ်ိန္ကိုက္ဗံုးေတြျမိဳထားရတဲ့ စိတ္က
ေရလိုက္ငါးလိုက္မေနတတ္တာ မဆန္းဘူး၊
တယ္လီဖုန္းခြန္၊ေရခြန္၊ေလခြန္၊မီးခြန္၊အခ်စ္ခြန္၊
ခက္တယ္ ...
ရန္ကုန္က
စီးကရက္မီးလို ရဲရဲနီေနတယ္။
အဲဒီ စီးကရက္မီးထဲမွာမွ ငါဟာ တဖြားဖြား ထပ္မံေတာက္ေလာင္လို႔၊
ငါဟာ ေလယူရာယိမ္းလို႔ ... ငါဟာ မီးေလာင္ရာေလပင့္လို႔၊
ငါဟာ ပဒိုင္းပင္လိုပြင့္လို႔ ...၊
စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ဖြာလန္ႀကဲပစ္လုိက္ေတာ့
ငါက စိတ္႐ွိလက္႐ွိ ႐ိုင္းစိုင္းလာတယ္
ေလာကဓံ၊ အခ်စ္ေရး၊ လူမႈပတ္ဝန္းက်င္
ဘာကိုမွ ငါမျမင္ေတာ့သလို
ဘာကမွလည္း ငါ့ကိုမခင္ေတာ့ဘူး
႐ႈပ္လိုက္တာ ... ဆိုၿပီး ေတြ႕သမွ်ခ်နင္းပစ္တယ္
ဒါေပမယ့္ ... ငါပဲ နစ္ျမဳပ္ကၽြံဝင္သြားရျပန္တယ္။
အခုတေလာ
နံနက္စာ မစားျဖစ္တာၾကာျပီ
မိုးတိမ္ေတြက ရြံ ့ေစးရုပ္ျဖစ္လိုျဖစ္၊
သံေယာဇဥ္က ေနာက္ဆံုးေပၚကားျဖစ္လိုျဖစ္၊
အိမ္ေျမာင္ေတြကလည္း ရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္ျဖစ္လိုျဖစ္နဲ ့
ေမြးရာပါ အိပ္မက္ေတြ အလစ္သုတ္ခံရျပန္တယ္၊
မေပ်ာ္ဘူး အေမရယ္
အေမ့သား တတိယတန္းစားလူငယ္ဟာ
ဖိနပ္ပါးပါးေၾကာင့္ လူတန္းစားခြဲျခားခံရတယ္။
အိပ္မက္မေကာင္း႐ံုေလာက္လည္း မဟုတ္ဘူး
အိပ္ခ်င္စိတ္ကအစ အႏႈတ္သိမ္းခံထားရတာ
ဘယ္သူ႔လက္ခ်က္မွန္းမသိ အျပဳစားခံေနရတာ
လူနဲ႔စိတ္ သဟဇာတမျဖစ္တာ
စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ေျမအၿမိဳခံထားရသလိုျဖစ္ေနတာ
ဟား ... ခက္လိုက္တာ။
ျမိဳ ့ျပညေတြက
ထီလွည္းေလးေတြေလာက္ေတာင္ မလြပ္လပ္မွေတာ့
ပန္းတိုင္ေရာက္ဖို ့အတြက္
ဘတ္စ္ကား တြယ္မစီးခ်င္ေတာ့ဘူး၊
အဲဒီလိုနဲ ့
ေတေလေတြ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ ရႈခင္းပန္းခ်ီေတြထဲ
ငါ့ကိုယ္ငါျပန္ရယ္ပစ္လိုက္တယ္။

ေန႔သစ္၊ သူရႆဝါ

မတ္လ ၂ရက္၊ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္