မရယ်ရေသာကာတွန်းတစ်ကွက်နှင့် အက်ကွဲေနေသာေခါင်းေလာင်းသံများ

မရယ်ရေသာကာတွန်းတစ်ကွက်နှင့် အက်ကွဲေနေသာေခါင်းေလာင်းသံများ

- သူရဿဝါ -

[၁]

“ရယ်စရာ ေမာစရာ ဆိုတဲ့ အတွက် ရယ်စရာ ြပီးသွားရင် ေမာစရာ ပါလာတယ်”

“တစ်ခါတေလမှာ ဟာသ ဆိုတာ ေတွ့ြမင်ရသူ အဖို့ ရယ်စရာ ေကာင်းေပမယ့် အရယ်ေမာ ခံရသူ အဖို့ေတာ့ နာကျင်ဒုက္ခ ြဖစ်ေနတတ်တယ်”

[၂]

ကာတွန်းေတွကို ငယ်ငယ်တုန်း ကေတာ့ ကျွန်ေတာ်တို့ရဲ့ ရယ်ေမာ ေပျာ်ရွှင်လိုစိတ် တစ်ခု အတွက် အသံုးြပုခဲ့ ြကတယ်။ ကေလးဘဝက ဖတ်ခဲ့ရတဲ့ တွတ်ပီ၊ ေမာင်ေမာင်ဇာ၊ ဘဲဥ၊ အရိုင်း အစရှိတဲ့ ကာတွန်း စာအုပ်ေတွနဲ့ အဲဒီအထဲက ဇာတ်ေကာင် ေတွဟာ ကျွန်ေတာ်တို့ ငယ်ဘဝရဲ့ အရင်းနှီးဆံုး သူငယ်ချင်းေတွ သဖွယ် ြဖစ်ေနခဲ့တယ်။ အဲဒီ ကာတွန်း ေတွဟာ ကျွန်ေတာ် တို့အတွက် ရယ်စရာ၊ ေပျာ်စရာအတိ။ အသက်ြကီး လာေတာ့ ငယ်ငယ်တုန်းကလို ကေလးဖတ် ကာတွန်းေတွ မဖတ်ြဖစ်ေတာ့ ေပမယ့် ကာတွန်းဆိုတဲ့ ေဝါဟာရနဲ့ ပံုရိပ်ေတွ ကေတာ့ ကျွန်ေတာ်တို့ရဲ့ အေဝးကို ေရာက်ရှိ သွားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ လစဉ်ထုတ် မဂ္ဂဇင်းေတွ၊ အပတ်စဉ် ထုတ်တဲ့ ဂျာနယ်လ် ေတွမှာ ပါဝင်တဲ့ ကာတွန်း ေတွကို ဆက်လက် ြမင်ေတွ့ ေနြဖစ် ခဲ့တယ်။ အဲဒီ ကာတွန်း ေတွဟာ ကျွန်ေတာ်တို့ရဲ့ ငယ်ဘဝ ကာတွန်း ေတွနဲ့ သိပ်ကို ကွာြခား သွားခဲ့ြပီ။  ဒီကာတွန်း ေတွဟာ ငယ်ငယ်ကလို ရယ်စရာ သက်သက် ကာတွန်းေတွ မဟုတ် ေတာ့ဘူး။ ကျွန်ေတာ်တို့ ြပည်သူေတွ မေနချင်တဲ့၊ မေနနုိင်တဲ့ အေြခအေန ေတွနဲ့ အဆင် မေြပတဲ့ ကိစ္စေတွကို မကျွတ်မလွတ် ေသးတဲ့ အတား အဆီးေတွ ရှိတဲ့ ြကားကေန ရသေလာက် ထုတ်ေဖာ် တင်ြပ ေပးတဲ့၊ ေခတ်နဲ့ စနစ်ကို သေရာ်တဲ့ “တာဝန်သိ ကာတွန်း” ေတွ ြဖစ်ေနခဲ့ြပီ။

ကျွန်ေတာ်တို့ ြမင်ေနရတဲ့ မဂ္ဂဇင်း၊ ဂျာနယ်လ် ေတွေပါ်က ကာတွန်း ေတွဟာ ကျွန်ေတာ် တို့နဲ့ လိုက်ေလျာ ညီေထွ မြဖစ်နုိင်တဲ့ ေခတ်၊ စနစ် ေတွကို သေရာ် ေလှာင်ေြပာင်ရင်း သူတို့ကို ေလထဲ လွင့်သွားေအာင် တိုက်ခတ် ပစ်လိုက်မယ့် စာေပ စိစစ်ေရး ဆိုတဲ့ ယပ်ေတာင်ြကီး ရှိေနတဲ့ ြကားထဲ ကေတာင် အဲဒီ အန္တရာယ် ေတွကို လွတ်ေအာင် ေရှာင်ြပီး ကျွန်ေတာ် တို့ရဲ့ စိတ်သန္တာန် အသားစိုင် ေတွေပါ် ေရာက်တဲ့အထိ ခိုင်ခိုင်ြမဲြမဲ တွယ်ကပ်လို့ ြခင်သတ္တဝါ များလို ကျွန်ေတာ်တို့ လက်ဖျံရိုး ထဲမှာရှိတဲ့ ခံစားမှု ေသွးစက်ေတွကို မရ, ရေအာင် စုပ်ယူ နုိင်ခဲ့ ြကတယ်။ အချို့ ကာတွန်း ေတွဟာ သိပ်ကို ရယ်ရပါတယ်။ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ ရယ်ရတာကို ဆက်ြပီး ေတွးမိရင် ရင်ေမာ စရာေတွ အများြကီး။ တချို့ ကာတွန်း ေတွဟာ ရယ်စရာ ေကာင်းေအာင် ေရးဆွဲ ထားေပမယ့် ရယ်စရာကို အရင် မေတွးမိဘဲ ေမာစရာ ေတွကိုသာ အရင်ဆံုး လက်ခံ ေတွ့ထိ သွားနုိင်ေလာက်တဲ့ အေြခအေနပါ။ ရယ်စရာ.. ြပီးရင် ေမာစရာ လာပါသလား။ ဒါမှမဟုတ် ေမာစရာဟာ ရယ်စရာ ေတွနဲ့ အတူတူ ေရာေထွး ကပ်ြငိ ပါလာတတ် သလား။ ေသချာ တာကေတာ့ ကျွန်ေတာ့်မှာ အဲဒီ ကာတွန်းေတွ အေပါ် မြမင်နုိင်တဲ့၊ ေြပာမြပ တတ်တဲ့ စွဲလမ်း တွယ်တာစိတ် တစ်မျိုး ရှိေနခဲ့တယ် ဆိုတာပါပဲ။

အခု ဒီဖက် နှစ်ပိုင်း မှာေတာ့ ကျွန်ေတာ် ချစ်တဲ့ ကာတွန်း ေတွဟာ ေြပာင်းလဲ လာတဲ့ နုိင်ငံေရး အေြခအေန၊ ေြပာင်းလဲ လာတဲ့ အုပ်ချုပ်ေရး စနစ် တစ်ခုနဲ့အတူ အရင်ကထက် စာရင် အတိုင်းအတာ တစ်ခုအထိ လွတ်လပ် ပွင့်လင်းြပီး အားအင် ြပည့်ဝတဲ့ ေတာင်ပံခတ်သံ ေတွနဲ့ ပျံသန်း လာြကတဲ့ “ြပည်သူ့အသံ စစ်စစ်” ေတွ ြဖစ်လာ ေနခဲ့ ပါြပီ။ မဂ္ဂဇင်း၊ ဂျာနယ်လ် ေတွေပါ် ေရာက်ရှိ ေနတဲ့ ကာတွန်း ေတွဟာ ရှိရင်းစွဲ အနုပညာ အဆင့်အတန်း ေအာက်ကို နိမ့်ကျ မသွားတဲ့ အြပင် ပံုနှိပ် စာမျက်နှာ ေတွရဲ့ ြပင်ပကို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ တိုးထွက် လာြကတယ်။ တန်ေဆာင်တိုင်လို ရာသီ အချိန်အခါ မျိုးမှာ ကျွန်ေတာ်တို့ ငယ်စဉ်က တခုတ်တရ ြဖစ်ခဲ့ြကတဲ့ ဦးဘဂျမ်း ကာတွန်း ြပပွဲလို ြကီးကျယ် ြမိုင်ဆိုင်တဲ့ ကာတွန်း ြပပွဲေတွ ြပန်လည် အသက်ဝင် လာြခင်းနဲ့ အတူ အြခားေသာ ေနရာေဒသ အချို့မှာလည်း အဲဒီလို တန်ေဆာင်တိုင် မီးထွန်း ကာတွန်း ြပပွဲေတွ ြပုလုပ် လာြကတာကို ဝမ်းသာစရာ ေတွ့ရတယ်။ ဒါ့အြပင် အခု ကျွန်ေတာ်တို့ စွဲစွဲလမ်းလမ်း အသံုးြပု ေနြကတဲ့ လူမှု ကွန်ယက် ဝက်ဘ်ဆိုက် တစ်ခု ြဖစ်တဲ့ Facebook လို ေနရာမျိုး မှာလည်း တြဖည်းြဖည်းနဲ့ ကာတွန်း ဆရာ ေတွရဲ့ Personal Account ေတွကို ြမင်ေတွ့ လာရြပီ ြဖစ်သလို သူတို့ရဲ့ ထိမိရှတတဲ့ ကာတွန်း လက်ရာ ေတွကိုလည်း သူတို့ ကိုယ်တိုင်ရဲ့ တခုတ်တရ တင်ဆက် ေပးမှုနဲ့ Facebook ထဲမှာတင် ြမင်ေတွ့ ဖတ်ရှုခွင့် ရလာ ခဲ့ြပီ ြဖစ်ပါတယ်။

ဖန်ြကိုးမှျင် ဆက်သွယ်ေရး ဧရိယာ ြဖစ်တဲ့ အွန်လိုင်း စာမျက်နှာြပင်ေတွ ေပါ်မှာေတာ့ ကာတွန်း ေတွဟာ တကယ်ကို အသက်ဝင် လှုပ်ရှား လာေန ြကပါြပီ။ နိုင်ငံေရး စီးပွားေရး၊ လူမှုေရး အေြခအေန တစ်ခု လှုပ်ခတ်ရုန်းကန် လာတိုင်း၊ စိတ်ကသာ ခံစားတတ်ြပီး နားလည်ေအာင် ြပန်မေြပာြပ တတ်တဲ့ ြပည်သူလူထု ကိုယ်စား ကာတွန်း ဆရာ ေတွဟာ ကေလာင်တံနဲ့ စာရွက် ကေန ကွန်ပျူတာသံုး နည်းစနစ် တစ်ခု ြဖစ်တဲ့ Scan ဖတ်ြပီးသား Image တစ်ခု ြဖစ်လာတဲ့ အထိ အဆင့်ဆင့် ြဖတ်သန်းြပီး အင်တာနက် စာမျက်နှာ ေတွေပါ်ကို အြမန်ဆံုး လွှင့်တင် ေပးလိုက် ြကဖို့ ဘယ်တုန်းကမှ ဝန်ေလး မေန ခဲ့ြကပါဘူး။ အင်တာနက် စာမျက်နှာ ေတွေပါ်က ထိမိေြပာင်ေြမာက်တဲ့ ကာတွန်းကွက် ကေလး ေတွဟာ အနုပညာ လှံသွားနဲ့ ရန်သူကို တွန်းထိုး တိုက်ခိုက်ဖို့၊ အနုပညာ လွှာဒိုင်းနဲ့ ရန်သူကို ခုခံကာကွယ်ဖို့ ြကိုးစားရင်း အနုပညာ စွမ်းအားနဲ့ ြပည်သူေတွ အေပါ် တာဝန်ေကျ ခဲ့ြကတယ်။ အေရး အေြကာင်း တစ်ခုခု ြကံုတိုင်း အွန်လိုင်းေပါ် အချိန်ကိုက် ေရာက်လာတဲ့ ကာတွန်း ေတွနဲ့ ပရိသတ်ဟာ အချိုးညီ သေဘာမှျ ေနတဲ့ အတွက် ေခတ်၊ စနစ် အေြခအေနကို ထိထိမိမိ သေရာ် ေလှာင်ေြပာင် ထားတဲ့ ကာတွန်း ပံုရိပ်များရဲ့ Facebook စာမျက်နှာ ေတွဟာ မှတ်ချက် အေထွေထွ၊ ေဝမှျမှု အလီလီနဲ့ စည်ကား သက်ဝင် ေနတာမို့ ေနာက်ဆို Facebook လူမှုကွန်ယက် ဝက်ဘ်ဆိုက် ေပါ်မှာ ကာတွန်း ယဉ်ေကျးမှု လိှုင်းလံုးြကီး တစ်ခု အရှိန် အဟုန်နဲ့ ြဖတ်သန်း ြဖစ်ထွန်း လာနုိင်တယ် လို့ေတာင် ကျွန်ေတာ်က ေတွးေတာ ယူဆ ေနမိ ပါတယ်။

[၃]

ကာတွန်း ေတွအေပါ် သာမာန်ထက် ပိုတဲ့ ခံစားချက် ရှိေနတဲ့ ကျွန်ေတာ်ဟာ ြပီးခဲ့တဲ့ တန်ေဆာင်တုိင် မီးထွန်း ပွဲေတာ် ကာလတုန်းက ရန်ကုန် ြမို့လယ်ေခါင် [၁၃]လမ်းမှာ “ဦးဘဂျမ်း ကာတွန်း ြပပွဲ” ရှိတယ်လို့ ြကားရေတာ့ မပျက်မကွက် ေရာက်သွား ခဲ့တယ်။ ဒီနှစ်ဟာ မနှစ်ကထက် ပိုမို ေြပာင်ေြမာက်တဲ့ ကာတွန်း ြပပွဲ တစ်ခု ြဖစ်မှာပဲ ဆိုတဲ့ ေမှျာ်လင့်ချက်နဲ့ သွားခဲ့တဲ့ ကျွန်ေတာ့် အတွက်ေတာ့ တကယ်ပဲ စိတ်ေကျနပ် စရာ ြဖစ်ခဲ့ ပါတယ်။ မနှစ်က ြပပွဲထက် ပိုြပီး ကာတွန်း ဆရာေတွ စံုလာ သလို မြမင်ရတာ ြကာြပီ ြဖစ်တဲ့ [ကျွန်ေတာ် နှစ်သက် သေဘာကျတဲ့] ကာတွန်းဆရာ အချို့ရဲ့ လက်ရာ ေတွကိုပါ ြပန်လည် ထိေတွ့ခွင့် ရခဲ့လို့ပါ။ လူစံု တက်စံု ကာတွန်းြပပွဲ တစ်ခု ြဖစ်ရံုတင် မကပါဘူး။ လက်ရှိ ြဖစ်ေနတဲ့ နုိင်ငံတွင်း အေြခအေနေတွ အားလံုးကို ဘက်ေပါင်းစံု ကေန ထိထိမိမိ ထင်ဟပ်တဲ့၊ လူ့သေဘာကို ရိုက်ခတ်တဲ့ သေရာ် ေရးဆွဲမှု ေတွကိုပါ ြမင်ေတွ့ခွင့် ရခဲ့ြပန် ပါတယ်။ ကျွန်ေတာ်တို့ ရုတ်တရက် မေတွး ထားမိတဲ့ ရှုေထာင့် အြမင်ေတွ၊ သပ်ရပ် ထိမိတဲ့ အလိမ် အလှည့် ကေလးေတွ ပါဝင်တဲ့ စကားလံုး ကစားမှုေတွကို ေပျာ့ေပျာင်းြပီး ချစ်စရာ ေကာင်းတဲ့ ကာတွန်းရုပ် ကေလးေတွနဲ့ တွဲစပ် ေပးလိုက်တဲ့ အခါမှာ သိပ်ကို ကျစ်လျစ် မာေကျာြပီး တိကျထိရှတဲ့ သေရာ်မှုေတွ၊ စုတ်ချက်ေတွ ထွက်ေပါ် လာတာ ပါပဲ။ အဲဒီ ကာတွန်းေတွ တစ်ခုချင်းကို သေဘာကျ နှစ်သက်မှုနဲ့ ရယ်ေမာ ဖတ်ရှု ေနခဲ့မိတဲ့ ကျွန်ေတာ် ဟာ တစ်ေနရာ အေရာက်မှာေတာ့ [ကျွန်ေတာ့် အတွက်] သိပ်ကို စွဲငင်ညှို့ယူမှု ေကာင်းတဲ့ ကာတွန်း တစ်ကွက်ကို သွားေတွ့ မိတယ်။

[၄]

“ပန်းကေလးများ ပွင့်ေတာ့မည်၊ ဖူးတံ ဝင့်လို့ချီ၊ ေနြခည်မှာ ေရွှရည်ေလာင်း၊ ငါတို့ စာသင်ေကျာင်း” တဲ့။

ကေလး ငယ်ေလး သံုးေယာက် အြပစ် ကင်းစင်စွာ၊ စိုးရိမ် ေြကာင့်ြက မဲ့စွာ စာကျက် ေနြကပံုပါ။ သူတို့ ထိုင်ေနြကတဲ့ ေနရာ ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ သိပ် အလှမ်း မေဝးတဲ့ ေနရာမှာ မီးခိုး ရနံ့ေတွ၊ မီးခိုး ေငွ့ေတွ ေဝ.. လို့။ သူတို့ရဲ့ ေခါင်းေပါ်ကေန ဒံုး၊ ကျည်ဆန် လက်နက်ေတွ လူးလာ ေခါက်တံု့ ြဖတ်သန်းလို့။ သူတို့ အနားမှာ အသက် အန္တရာယ် သတိေပး ဆုိင်းဘုတ်နဲ့ ေြမြပင်ေပါ် ြပန့်ကျဲ ေနတဲ့ ဗံုးဆံေတွ၊ အေြမာက် ကျည်ခွံေတွ။ သူတို့ စာဆို ေနတဲ့ အနားကို ေလာေလာ လတ်လတ် ကျလာတဲ့ လက်ပစ်ဗံုး တစ်လံုး။ အဲဒါဟာ တစ်ကွက် ကာတွန်းေလး တစ်ခု ြဖစ်ေနတာ ကျွန်ေတာ့် အတွက်ေရာ၊ ကာတွန်း ထဲက ကေလးငယ်ေတွ အတွက်ေရာ သိပ်ကို ကံေကာင်း ပါတယ်။ ဇာတ်လမ်း တစ်ခုထဲမှာ ပါတဲ့ ကာတွန်း တစ်ကွက်သာ ဆိုရင် အဲဒီကေန ေရှ့ဆက် ေရးဆွဲရမယ့် ကာတွန်းကွက်ဟာ ဘယ်လို ြဖစ်သွား ေလမလဲ..။ ကာတွန်းမှန်း သိေနလျက် နဲ့ေတာင်၊ စိတ်ကူးေလး နဲ့ပဲ ြဖစ်ြဖစ် ကျွန်ေတာ် ဆက်ြပီး မေတွးရဲ ပါဘူး။ ဒီကာတွန်းမှာ ကျွန်ေတာ် ြမင်ခဲ့ရတဲ့ အေြခအေန ေနာက်ခံ အေြကာင်းအရာကို ဖတ်ြကည့်မိရင် “ဒါ.. ဘယ်ေနရာ မှာလဲ၊ ဘာြဖစ် ေနတာလဲ၊ ဘာကို ဆိုလို ချင်သလဲ” ဆိုတာကို စာဖတ်သူများ သေဘာေပါက် ြကမှာပါ။

 

ကျွန်ေတာ့် ရင်ေတွ တဆတ်ဆတ် ခုန်လာတယ်။ အဲဒီ ကာတွန်းဟာ ကျွန်ေတာ့်ရဲ့ မျက်လံုး ေတွကေန တဆင့် ကျွန်ေတာ့် နှလံုးသား ထဲကို ခုန်ေပါက် ဝင်ေရာက် သွားတယ်။ အဲဒီ ကာတွန်း ေလးကို ြကည့်အြပီးမှာ ကျွန်ေတာ် သိပ်ကို ြငိမ်သက် သွားခဲ့ ပါတယ်။ စာသားေလး အနည်းငယ်သာ ပါဝင်တဲ့ ကာတွန်းကွက် ေသးေသး ေလးကို ကျွန်ေတာ် အြကာြကီး ရပ်ြကည့် ေနမိတယ်။ ဒါေပမယ့် ကျွန်ေတာ့် မျက်လံုး ထဲမှာ အဲဒီ ကာတွန်းကို ြမင်မေန ေတာ့ပါဘူး။ ဒါ့အြပင် ေရှ့မှာ ြကည့်ခဲ့ ရတဲ့ ထိမိြပီး ရယ်ရတဲ့ ကာတွန်း ေတွကိုလည်း ဘယ်လိုမှ သတိမရ နုိင်ေတာ့ပါဘူး။ ကျွန်ေတာ့် အေတွး ေပါင်းစံုဟာ ကျွန်ေတာ့် မျက်လံုး ကေန တဆင့် အဲဒီ ကာတွန်း စာမျက်နှာေပါ် ခုန်ေပါက် ေရာက်ရှိြပီး ေလှျာက်သွား ေနခဲ့တယ်။ မြဖစ်နုိင်မှန်း သိလျက်နဲ့ အဲဒီ ကာတွန်း ထဲက ကေလးငယ် ေတွရဲ့ လွတ်ရာ လွတ်ေြကာင်း၊ သူတို့ရဲ့ အနာဂတ် နဲ့ သူတို့ ဘဝအတွက် ေရှ့ဆက်မယ့် ကံြကမ္မာ ေမှျာ်လင့်ချက် ေတွကို ေတွးေတာ ေနခဲ့ မိတယ်။ အဲဒီ ကာတွန်းေလး ေရှ့မှာ ကျွန်ေတာ်ဟာ အသက်မရှိ ေတာ့သူ တစ်ဦးလို ြငိမ်သက်ေမျာပါြပီး အြကာြကီး ရပ်တန့် ေနခဲ့တယ်။ ေသချာတာက ကျွန်ေတာ် သိပ်ကို ဝမ်းနည်း ေနခဲ့ပါတယ်။ အရမ်း ရယ်ရတဲ့ ကာတွန်းေတွ ြကားထဲမှာ အရမ်းကို ဝမ်းနည်းစရာ ေကာင်းတဲ့ ကာတွန်းငယ် တစ်ကွက်ဟာ တကယ်ပဲ အထီးကျန် ဆန်ြပီး ကူရာကယ်ရာ မဲ့ေနတယ်လို့ ကျွန်ေတာ် ခံစား ေနရပါတယ်။

[၅]

“ရယ်စရာ ေမာစရာ ဆိုတဲ့ အတွက် ရယ်စရာ ြပီးသွားရင် ေမာစရာ လာပါတယ်” တဲ့။

“တစ်ခါတေလမှာ ဟာသ ဆိုတာ ေတွ့ြမင်ရသူ အဖို့ ရယ်စရာ ေကာင်းေပမယ့် အရယ်ေမာ ခံရသူ အဖို့ေတာ့ နာကျင်ဒုက္ခ ြဖစ်ေန တတ်တယ်” တဲ့။

ကျွန်ေတာ် ြကားခဲ့ ဖတ်ခဲ့ ဖူးတဲ့ အဆို နှစ်ခုဟာ ကျွန်ေတာ့် မျက်စိ ေရှ့မှာ ရှိေနတဲ့ ကာတွန်းကွက် ကေလးနဲ့ တကယ်ကို အံဝင်ခွင်ကျ တိုက်ဆိုင် ေနရံုမက အဲဒီထက် ပိုမိုတဲ့၊ ခက်ခဲတဲ့ အဓိပ္ပါယ်နဲ့ အေြခအေနမှာ ေရာက်ရှိ ေနခဲ့တယ်။ အဲဒီ ကာတွန်းေလးဟာ ရယ်စရာ ေကာင်းပါသလား။ ဒါမှမဟုတ်.. ရယ်ရြပီးေနာက် ေမာရမယ့် အေြခအေနလား။ ဒါမှ မဟုတ် ေသးရင် ရယ်စရာနဲ့ တွဲခို ပါလာတဲ့ ေမာစရာ ကိစ္စလား။ အဲဒီ ကာတွန်းကို ြကည့်ြပီး သူတို့ရဲ့ နာကျင်မှုနဲ့ ခက်ခဲမှုဟာ ေတွ့ြမင် ရတဲ့ ကျွန်ေတာ်တို့ အတွက် ရယ်စရာ ေကာင်းေန ပါသလား။ ဟင့်အင်း.. တစ်ခုမှ မဟုတ်ပါဘူး။ ဒီကာတွန်းဟာ လံုးဝ မရယ်ရတဲ့ ကာတွန်းပါ။ ရယ်စရာ လံုးဝ မပါဘဲ [ရင်]ေမာစရာ သက်သက်နဲ့ တည်ေဆာက် ေရးဆွဲ ထားတဲ့ ကာတွန်းပါ။ သူတို့ရဲ့ နာကျင်ခက်ခဲ မှုဟာ သူတို့နဲ့ ထပ်တူ ထပ်မှျ ကျွန်ေတာ်တို့ ရင်ထဲကို သံရည်ပူ ေတွလို စီးဝင် သွားခဲ့ တာပါ။

ဒီကာတွန်းကို ေရးဆွဲသူက ကာတွန်းဒီေရ ပါတဲ့။ ဆရာ ဟာလည်း ဒီကာတွန်းကို ခက်ခက်ခဲခဲ ဝမ်းပမ်းတနည်း ေရးဆွဲ ခဲ့ပံုပါ။ ဒီကာတွန်းကို ရယ်စရာ အြဖစ်အပျက် တစ်ခုလို သေဘာ ထားခဲ့တာ ဟုတ်ပံု မရသလို ဖတ်သူေတွ ရယ်ရပါေစ ဆိုတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ ေရးဆွဲ ခဲ့တာလည်း မဟုတ်နုိင် ပါဘူး။ ဆရာ ဒီေရဟာ သူ့ရဲ့ ရင်ထဲမှာ ရှိေနတဲ့ နာကျင်ခံစားမှု တစိတ် တပိုင်းကို လှစ်ဟ ေဖာ်ထုတ်ြပီး ကာတွန်း ဖတ်သူ ပရိသတ်နဲ့ မှျေဝ ခံစားချင်တဲ့ သေဘာနဲ့ စာရွက်ေပါ် ေရးဆွဲ လိုက်တာ ြဖစ်မှာပဲလို့ ကျွန်ေတာ် တထစ်ချ ယံုြကည်ပါတယ်။ အဲဒီ ယံုြကည်မှုကို ကျွန်ေတာ်ပါ မှျေဝ ခံစား ရရှိတဲ့ အတွက်လည်း ဆရာဒီေရကို ေကျးဇူး တင်သလို သူ့အတွက် ေလးစား ဂုဏ်ယူတဲ့ ဘဝင်စိတ်လည်း ြဖစ်မိပါတယ်။ ဆရာ့ အေနနဲ့ ြပည်သူလူထု အတွက် ရယ်စရာ တင်မက အသိပညာနဲ့ ရသတစ်ခုခု ကိုပါ ေဝမှျ ေပးနုိင်တဲ့ အခုလို ကာတွန်းမျိုး ေတွကို ေရှ့ေလျာက် ဆက်လက် ေရးဆွဲ  နိုင်ပါေစ လို့လည်း ဆန္ဒ ြပုမိတယ်။

[၆]

လိှုက်လိှုက်လှဲလှဲ.. ကျွန်ေတာ် ဆုေတာင်းပါတယ်။

ရယ်စရာ မေကာင်းတဲ့ ဝမ်းနည်း ရင်ေမာဖွယ်ရာ သက်သက် အဲဒီ ကာတွန်းေလး တစ်ပံုကို စာဖတ် ပရိသတ်၊ ကာတွန်း ပရိသတ် များနဲ့တကွ ဒီကေလး ေတွနဲ့ သက်ဆိုင် ပတ်သက်တဲ့၊  ကေလးေတွရဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ြဖစ်ပျက် ေနတဲ့ အေြကာင်းကိစ္စ များနဲ့ ပတ်သက် ဆက်နွယ် သူများလည်း ြမင်ေတွ့ ခံစား နုိင်ပါေစ။

လူြကီး ေတွရဲ့ အာဃာတနဲ့ အမုန်းတရား ေတွဟာ အြပစ်မဲ့တဲ့ ကေလးေတွရဲ့ အနာဂတ်နဲ့ ကံြကမ္မာ အေပါ် ဖံုးလွှမ်း မသွား ပါေစနဲ့။

အြပန်အလှန် ရန်ြငိှုး စစ်မက် ေတွဟာ အြပစ် မရှိတဲ့ ကေလးငယ် ေတွရဲ့ မျက်ရည်နဲ့ အသက်ဇီဝ ေတွအေပါ် ေလာင်ကျွမ်း စွန်းေပ မသွား ပါေစနဲ့။

ကျွန်ေတာ်တို့ရဲ့ ကေလးငယ်ေတွ စိုးထိတ် ေြကာက်ရွံ့စိတ် ကင်းစွာနဲ့၊ ြဖူစင် သန့်ရှင်း စွာနဲ့ ရှင်သန် နုိင်ပါေစ။

အြပစ်မဲ့ ကေလးငယ် ေတွကို ဒုက္ခပင်လယ် ေဝေစတဲ့ ြပည်တွင်းစစ်များ ရပ်တန့် ြပီးဆံုးသွားပါေစ။

ြမန်မာြပည် ေဘးဘယာ ပေယာဂ ကင်းပါေစ.. အနာေရာဂါ ကင်းပါေစ..။

ြမန်မာြပည်.. ြငိမ်း ချမ်း ပါ ေစ.. ။

၁၇ - ဒီဇင်ဘာ -၂၀၁၂

ေပါ်ြပူလာနယူးစ်ဂျာနယ်လ်