အဲဒီ.. ဖေဖေတည်ခဲ့တဲ့ကမ္ဘာ

ပုခက်လွှဲတဲ့အမေ့လက်က ကမ္ဘာကိုအုပ်စိုးတယ်ဆိုရင်

အဲဒီကမ္ဘာကိုတည်ခဲ့တာ ဖေဖေကိုယ်တိုင်ပဲဖြစ်လိမ့်မယ်။

သားစိတ်ဓာတ်တွေ မြေကြီးအောက်ထိ ထိုးခွဲစိုက်ဆင်းနေတိုင်း

ဖေဖေ့လက်မောင်းကိုမှီတွယ်ခဲ့တဲ့

ခပ်ငယ်ငယ်ဘဝကိုပဲ တမ်းတမိတယ်။

သားကို ခဏလေး ပြန်မြင့်မားခွင့်ပေးပါဖေဖေ။

မိသားစုအတွက်

ရုန်းရင်းကန်ရင်း လှော်ရင်းခတ်ရင်း

ဖေဖေ့ရုပ်သွင်လေ.. နီကျင်လာခဲ့

ဖေဖေ့ဆံပင်ထူထူလေ.. ပါးပြီးဖြူလာခဲ့

သားကိုမရိုက်ရက်တဲ့ဖေဖေက

လောကဓံရိုက်ချက်ကို ရင်စည်းခါးစည်းခံနေတာမြင်တိုင်း

သား.. .. ငိုချင်တယ်ဖေဖေ။

ငယ်ငယ်က ကြယ်တွေကိုငေးဖို့ မှီလှဲခဲ့တဲ့ရင်ခွင်က

အဲဒီကြယ်အဆင်းထက် အဆပေါင်းများစွာလင်းတယ်ဆိုတာ

နှစ်ပေါင်းနှစ်ဆယ်နောက်ကျ

သားခုမှသိခဲ့ရတာပါဖေဖေ။

“ငါ့သား.. အင်ဂျင်နီယာဖြစ်ဖို့”

“ငါ့သား.. ဘီအီးဘွဲ့ယူဖို့”

ငါ့သား.. ငါ့သား..

ငါ့သားဆိုတဲ့ အတ္တတွေအကုန်လုံးချခင်း

သားနင်းဖို့ အဖေ့ရဲ့ကျောပြင်ကို မငြိုမငြင်ရင်းခဲ့တာ

သား.. .. ငိုချင်လာပြီဖေဖေ။

ဟိုးခပ်ဝေးဝေး “လိန်းလီ” ဆိုတဲ့ရွာလေးကနေ

သားကို စိတ်မချနိုင်တဲ့မျက်လုံးတွေနဲ့ လှမ်းလှမ်းကြည့်

ဖေဖေဝယ်ပေးထားတဲ့လွယ်အိတ်ကလေးထဲမှာ

ဖေဖေ့အပြုံးတွေထည့်ထားတတ်ပြီဆိုတာရော မြင်ရဲ့လားဖေဖေ။

ဖေဖေရှိရာကို လက်အုပ်ချီမိုး

ရိုရိုကျိုးကျိုးရှိခိုးမိ။

သေချာပါတယ်ဖေဖေ

“ဘုန်းသန့်ကျော်” ဆိုတဲ့ ကမ္ဘာကိုဖေဖေတည်ခဲ့တာ။

ဖေဖေ့ရဲ့ချစ်ခြင်းတွေနဲ့.. .. တည်ခဲ့တာပါ။

 

သူရဿဝါ
၀၁ - ဩဂတ်စ် - ၂၀၀၈
People Magazine, Issue 7.1, August, 2010
Image source; Pinterest